Antiliaanse man laat handhavers rennen voor hun leven

Iedereen in Nederland weet het eigenlijk wel: de politie en handhavers in ons land zijn over het algemeen behoorlijk mild in hun aanpak. Natuurlijk, ze hebben macht, ze hebben regels achter zich staan en ja, ze kunnen een boete uitschrijven of iemand aanhouden. Maar als je het vergelijkt met hoe dit in het buitenland eraan toe kan gaan, dan is het hier allemaal best vriendelijk geregeld. Want geloof maar, als je bijvoorbeeld in Amerika, Engeland of bepaalde andere landen tegen een ambtenaar in functie staat te schreeuwen of dreigen, dan kan je zomaar een klap met een wapenstok verwachten of lig je binnen een paar seconden in de boeien.

Dat is hier in Nederland wel anders. Hier zien we vaak dat handhavers en politieagenten eerst netjes proberen te praten, daarna waarschuwen en pas als echt alles misgaat overgaan tot stevig ingrijpen. Natuurlijk is dat ergens mooi, want het toont aan dat we leven in een land waar rechten en plichten nog gerespecteerd worden. Maar soms gaat het ook ten koste van hun eigen veiligheid. Zeker wanneer ze te maken krijgen met types die er genoegen in scheppen om juist die grenzen op te zoeken.

Neem bijvoorbeeld deze gasten, waarvan een recent filmpje op sociale media de ronde deed. Je ziet een groepje jongeren dat duidelijk geen enkele vorm van respect toont voor de handhavers die hen aanspreken. Ze worden niet alleen brutaal, maar beginnen ook te dreigen. Een van hen – laten we hem voor het gemak de ‘anti-man’ noemen – gaat nog een stap verder. Hij maakt het zo bont dat de handhavers besluiten te vertrekken, simpelweg omdat de situatie te gevaarlijk wordt.

En dan rijst toch de vraag: als je als handhaver moet wegrennen voor je eigen veiligheid, ben je dan wel op de juiste plek? Natuurlijk, niemand wil onnodig geweld gebruiken. Maar op een gegeven moment moet je als ordehandhaver wel kunnen optreden, ook al betekent dat dat je een keer hard moet ingrijpen. Anders verlies je je gezag compleet, en dat is precies wat er in dit filmpje gebeurde. De jongeren zagen dat de handhavers wegliepen, en je zag aan alles dat hun respect voor hen tot nul was gedaald. Sterker nog, ze voelden zich alleen maar sterker en machtiger.

Dit soort beelden roept discussie op. Want in hoeverre zijn onze handhavers en politieagenten nog in staat om echt controle te houden over de situatie? Het lijkt erop dat ze tegenwoordig meer bezig zijn met procedures, het naleven van protocollen en het vermijden van klachten, dan met hun daadwerkelijke kerntaak: het handhaven van veiligheid en orde. Natuurlijk zijn die protocollen er niet voor niets. Ze beschermen burgers tegen machtsmisbruik en zorgen ervoor dat er niet onnodig hard wordt opgetreden. Maar aan de andere kant zie je nu dat bepaalde groepen precies weten hoe ver ze kunnen gaan.

Er zijn jongeren en volwassenen die exact weten wat de regels zijn. Ze weten precies hoever ze kunnen gaan zonder daadwerkelijk opgepakt te worden. Ze kennen hun ‘rechten’, maar vergeten hun plichten. Het respect voor uniformen en gezag is hierdoor flink afgenomen in de afgelopen jaren. Vroeger was het nog zo dat als een agent of handhaver iets zei, je luisterde. Punt. Nu lijkt het soms alsof het een uitnodiging is om je nog wat asocialer te gedragen en te kijken hoeveel je kunt maken.

En dat is niet alleen een probleem voor de handhavers zelf, maar voor ons allemaal. Want als het gezag wegvalt, wie houdt dan nog de orde? Het is een gevaarlijke ontwikkeling. Want hoe langer je toekijkt terwijl dit soort gedrag normaal wordt, hoe moeilijker het straks wordt om het nog terug te draaien. Jongeren groeien op met het idee dat handhavers en politieagenten niets te zeggen hebben en dat ze toch niets durven. Dat is geen respectvolle basis voor een veilige samenleving.

Tegelijkertijd moet je je ook afvragen waarom dit gebeurt. Is het een gebrek aan opvoeding? Is het een gevolg van de manier waarop de maatschappij naar gezag kijkt? Of is het simpelweg een generatie die denkt dat alles kan en mag zonder consequenties? Waarschijnlijk een combinatie van alles.

Feit blijft dat handhavers en politieagenten hun werk moeten kunnen doen zonder bang te hoeven zijn voor hun eigen veiligheid. Als dat niet meer kan, dan moeten er keuzes worden gemaakt. Ofwel het beleid moet strenger worden, zodat er direct kan worden ingegrepen zonder al te veel poespas. Ofwel we moeten accepteren dat de handhaver straks alleen nog maar boetes voor foutparkeren uitschrijft en bij de rest maar beter weg kan blijven.

Hoe dan ook, dit soort beelden laten zien dat het respect voor gezag ver te zoeken is bij sommige gasten. En misschien is dat nog wel het meest trieste van alles. Beelden op de volgende pagina: