Buschauffeur in Anderlecht weet niet wat hem overkomt

Het begon als een gewone dinsdagmiddag voor een buschauffeur van De Lijn, die nietsvermoedend zijn route reed over de Ninoofsesteenweg in Anderlecht. Maar wat een rustige dienst had moeten zijn, veranderde rond 13.30 uur in een angstaanjagend tafereel dat de chauffeur en passagiers niet snel zullen vergeten.

Uit het niets dook er plotseling een auto op naast de bus. Voordat de chauffeur ook maar kon reageren, sprongen er meerdere jongeren uit het voertuig. Wat er toen gebeurde, tart elke vorm van fatsoen en veiligheid: de jongeren grepen stenen en begonnen deze in volle kracht tegen de bus te gooien. Ruiten sneuvelden onmiddellijk, spiegels werden verbrijzeld en ook de instapdeur ging eraan. Binnen enkele seconden veranderde de bus in een slagveld van rondvliegend glas en scherven, terwijl de chauffeur zijn uiterste best deed om kalm te blijven en de passagiers in veiligheid te brengen.

Helaas raakte hij zelf gewond door het rondvliegende glas. Hoewel de verwondingen niet levensbedreigend waren, was de schrik enorm. De fysieke pijn viel misschien nog te overzien, maar de mentale klap was groot. Want hoe ga je de volgende dag weer met vertrouwen achter het stuur zitten als je bus plotseling het doelwit wordt van zulke ongekende agressie?

De daders kozen direct het hazenpad na hun aanval. Ze lieten een bus achter met een verbrijzelde voorruit, een kapotte spiegel en een volledig vernielde instapdeur. Voor de chauffeur en de passagiers was het pure horror. Een bus hoort een plek te zijn waar mensen zich veilig voelen, een middel om naar werk, school of familie te reizen. Maar op dat moment was het niets meer dan een wankel schild tegen een regen van geweld.

De politie kwam snel ter plaatse en startte een onderzoek. Gelukkig doken er later camerabeelden op waarop de jongeren duidelijk te zien zijn. De politie verspreidde de beelden onmiddellijk en riep getuigen op om zich te melden. Op sociale media ging het filmpje razendsnel rond. Overal in België deelden mensen het schokkende tafereel. De reacties logen er niet om: woede, ongeloof en angst. Want als jongeren zich zo gedragen midden op de dag, wat zegt dat dan over het respect voor anderen en de veiligheid op straat?

Het incident had grote gevolgen voor het openbaar vervoer in de regio. Chauffeurs waren diep geraakt en voelden zich niet langer veilig. In een krachtig statement legden zij massaal het werk neer. Stelplaatsen in Anderlecht, Dilbeek, Leerbeek en Meerbeke gingen volledig op slot. Urenlang reden er geen bussen, waardoor reizigers vast kwamen te zitten en hun afspraken moesten missen. Maar de boodschap van de chauffeurs was helder: wij zijn geen schietschijven, wij zijn mensen die elke dag hun werk doen om anderen vooruit te helpen.

De directie van De Lijn reageerde geschokt en noemde het incident “volstrekt onaanvaardbaar”. Volgens een woordvoerder is het ontoelaatbaar dat medewerkers, die dag in dag uit zorgen voor duizenden reizigers, zo bruut worden aangevallen. Ze eisten dan ook dat de daders snel opgespoord en streng gestraft worden. “Onze chauffeurs moeten met een gerust hart kunnen werken,” aldus de directie, die benadrukte dat veiligheid altijd prioriteit heeft.

Ook in de samenleving klinkt een groeiende roep om harde maatregelen. Mensen vragen zich af hoe het zover heeft kunnen komen dat jongeren denken dat dit normaal gedrag is. Er zijn pleidooien voor meer cameratoezicht, hogere straffen en betere beveiliging van bussen. Ouders maken zich zorgen: “Als mijn kinderen straks met de bus naar school moeten, wil ik wel dat ze veilig aankomen,” schrijft een bezorgde moeder op Facebook.

De aanval heeft niet alleen een chauffeur geraakt, maar een hele beroepsgroep en gemeenschap in hun hart getroffen. De angst bij chauffeurs om zomaar aangevallen te worden, is reëel en begrijpelijk. Want wie garandeert hen dat dit een eenmalig incident was?

Hopelijk kan de politie de daders snel identificeren en hen verantwoordelijk houden voor hun daden. Want een bus is bedoeld om mensen veilig van A naar B te brengen, niet om als doelwit te dienen van zinloze agressie.

Deze jongeren moeten beseffen dat hun daad niet stoer is, maar laf en verwerpelijk. Alleen als zij hun straf krijgen en de juiste begeleiding om tot inzicht te komen, kunnen we voorkomen dat anderen hetzelfde pad kiezen. De samenleving verdient beter. Onze chauffeurs verdienen beter. En de passagiers verdienen vooral een veilig en respectvol openbaar vervoer, elke dag opnieuw. Beelden op de volgende pagina: